Toen Robin Scherpen voor het eerst de melancholische, zachte klanken van de klassieke gitaar hoorde, was hij op slag betoverd. De pure vorm van muziek maken raakte hem. “Het is alsof er niets zit tussen mijn vingers en de snaren als ik het instrument bespeel”.

In de loop van zijn studie aan het conservatorium merkte Scherpen dat hij door een oogaandoening niet meer in staat was de partituren te lezen. Deze tegenslag bracht hem onverwacht iets moois: hij leerde componeren op intuïtie. “Mijn slechte ogen hebben me geleerd hoe essentieel het is om volledige vrijheid te voelen als je in een creatief proces zit.” Die vrijheid ervoer Scherpen pas echt toen hij merkte dat zijn muziek tot hem kwam op onbewuste momenten.

Robin Scherpen is klassiek gitarist en componist. De fundering van zijn nieuwe muziek schreef hij in het donker omdat hij geen licht kon verdragen voor zo’n zeven weken na oogoperaties. Ook nu vertrouwde de klassiek gitarist weer volledig op zijn intuïtie. De donkere tijd bleek geen beperking maar juist een bevrijding. “De muziek kwam in haar puurste vorm naar buiten.”

Die pure vorm wil Scherpen ook aan het publiek overbrengen. Hij belooft het publiek mee te nemen in een contemplatieve droomwereld waarin visuele ruis volledig ontbreekt. De klassieke gitaar komt er in haar zuiverste vorm tot uiting. Tevens wil de gitarist zijn ervaring met verlies van controle delen met het publiek.

Voor zijn nieuwste werk heeft Scherpen zich laten inspireren door de stroming van componisten als Olafur Arnalds, Yann Tiersen, Nils Frahm en Hania Rani.

Eerder werkte Robin Scherpen jarenlang samen met Herman van Veen. In 2018 verscheen zijn debuutalbum Elements in samenwerking met Yordi Petit